Наставникот по музичко образование како фактор за успешно изучување на музички инструменти во основните училишта
Abstract
Во современата музикологија голем број научни истражувања се занимаваат со придобивките од изучувањето музички инструменти кај децата од училишна возраст. Заеднички заклучок до кој се доаѓа во сите тие трудови е неопходноста од изучување и свирење музички инструменти од многу рана возраст, како значаен фактор во развојот на позитивните страни на личноста. Тоа се постигнува преку подобрување на концентрацијата,меморијата, самодовербата, интелигенцијата, когнитивните способности, креативната способност, јазичната способност, способноста за читање, социјалната интеракција, дисциплината и работните навики за успешно совладување на содржините во други области (Denora, 2001; Burnham,2003; Kamenov, 1991; Nash, 1974; Marcel-Dubois, 1982; Bunt & Pavlicevic,2001). Сето тоа им помага на децата во нивното успешно позиционирањево училиштето, општеството и воопшто во животот.
References
Bunt, L., & Pavlicevic, M. (2001). Music and emotion: perspectives from music Therapy. Oxford: University Press.
Burnham, R. (2003). Perspective on performances for elementary-Level piano students, American music Teacher, June-July.
DeNora,T. (2001). Aestetic agency and musical practice: new directions in sociology of music and emotion. Oxford: University Press.
Kamenov, E. (1991). Igre opažanja, metodički priručnik sa zbirkom igara. Beograd: Nova Prosveta.
Nash, C., G. (1974). Creative Approaches to Child Development with Music, Language and Movement. Alfred Publishing Co., Inc.
Marcel-Dubiois, C. (1982). Tradicionalna muzika raznih naroda, La musique, Les hommes, les instruments, les oeuvres. Beograd: Librarie Larousse, 1980, & Vuk Karadžić 1982.
