Ниската резилиентност и криминогените особини на личноста на малолетните деликвенти во РМ

  • Stevan Aleksoski

Abstract

Според резултатите од нашите истражувања врз примерок на малолетни лица – деликвенти, малолетните деликвенти кои живее лево неповолна микро и макро средина во голема мера имаат формирано криминогени особини на личноста, имаат мал криминален имунитет и имаат низок степен на резилиентност. Немањето на криминален имунитет и постоењето на голем број криминални особини претставува склоност кон вршење на разни форми на криминални активности од страна на малолетните лица. Овие лица немаат ниту интелектуален ниту емоционален капацитет да се соочат со некои животни барања, не можат да одговорат на тие барања, немаат сила да ги надвладеат и да им се спротивстават на тешкотиите и затоа се смета дека имаат низок степен на резилиентност. На ниската резилиентност на овие малолетни лица влијаат и некои внатрешни влијанија (лични особини),но и разни неповолни надворешни животни услови и ситуации, како и непостоењето на еднакви можности на поединците во општеството за остварување на животните цели.

References

Стеван Алексоски (1996) Социјалните и личните детерминанти на малолетничкaтa деликвенција во Р. Македонија, Штип.

Стеван Алексоски (2009) Криминологија, Штип.

Brooks, R.B (1994): Children at risk: Fostering resiliency and hope, American Journal of Orthopstchiatry, 64 (4), 545-553.

Brokks R.: Resilience: A common or Not-So-Common Phenomenon?, http//www. drobertbrooks.com/writings/articles/0402.html.

Grotberg: A Guide to Promoting Resilience in Children: Strenghhening the Human Spirit, The international Resilience Project, http://www.circ.uab.edu/cpages/resbg.1.htm

Luthar.S.S & Zigler,E.(1991): Vulnerability and competence: a review of research on resilience in childhood, American Journal of orthopsychiatry, 61(1), 6-22.

Rutter M. (1999): Resilient concepts and fi ndings: implications for family therapy, Journal of Family Therapy, 21: 119-144.

Rutter, M. (1987): Psychosocial resilience and protective mechanisms, American Journal of Orthopsychiatry, 57 (3), 316-331.

Rutter.M (1987): Psuchosocial resilience and protective mehanisms, American journal of ortopsychiatry,57(3), 316-331.

D.J.W.Strumpfer (2001): A model of intrapersonal resilient functioning in adults, Development of Human Resource Management, Rand Afrikans University, ohannesburg, South Africa.

Werner, E (1989): High –risk children in young adulthood: A longitudinal study from birth to 32 years, American Journal of Orthopsychiatry, 59, 72-81

Volin, S.D Volin S.,(1996): Reziljientana licnost, kao preziveli iz problematicnikh porodica prevazilaze teskoce, Prosveta, Nispred.

Vanistendael S., (1996): Growth in the Muddleof Life, Resilience: Building on people’s strengths, International Catholic Child Bureau, Geneva, 2nd edition.

Walsh, F., (1998): Strengthening Family Resilience, Thе Guilford Press, New York, London.

Published
2013-04-16