СЕМИОТИКАТА НА „ПРАШКИТЕ ГРОБИШТА“ ОД УМБЕРТО ЕКО

Abstract

Во едно свое интервју Умберто Еко изјавува дека како писател, но и семиотичар, посебно се интересира за структурата на лажниот знак. Неговите романи, ерудитивни и  честопати историски, обработуваат интриги, заговори, мистерии и мистификации чие толкување претставува предизвик за семиотиката и за читателот. Во трудот што следи предлагаме едно семиотичко читање на претпоследниот роман на Умберто Еко, Прашките гробишта, ситуиран во XIX век, во кој што се третира продукцијата на историски
(не)вистини преку фалсификување на документи, воведување тајни служби, масони, шпиони. Преку дејноста на главниот лик и неговото учество во манипулацијата со некои од пресвртните историски документи, како на пример Протоколите на сионските мудреци, Еко ни понудува негово ревизионистичко читање на историјата.