A WEDDİNG RİTUAL WİTH TRACES OF SHAMANİSM AND THE OLD TURKİSH BELİEF SYSTEM: CHİCKEN FETCHİNG GAME

  • Özge Nur Ünal

Abstract

In this study, the Chicken Fetching Game, which is important for Bursa and the surrounding provinces, was compiled from the source individuals. The study aims to preserve the beliefs and rituals that have reached the present day from the Old Turkish belief system, with respect to geographical, cultural and folkloric elements of the region and to continue the transfer of culture. This work aims to present the marriage, entertainment and wedding folklore of indigenous peoples and Balkan emigrants living in Bursa. This study identified the game's traces of Shamanism and Old Turkish beliefs. Marriage-related traditions, practices and customs that are an integral part of Turkish culture continue to be found in our localities. Consciousness is not a few years old, which considers marriage to be the fundamental phenomenon in the formation of society. The social memory that thought the family was the smallest building block of the state presented bans and heralds. In the light of beliefs and norms, each society gives a different meaning to marriage and develops practices within that framework. Marriage isn't just a matter for individuals, it's an important event for the society and for the nation in which he belongs. The marriage that underpins the continuation of the generation is considered a threshold and is considered one of the three most important events in one's life. In Anatolia, a game of Chicken Fetching, inspired by village bystander games, is played in and around the city of Bursa, and traces of the old Turkish faith system.

Keywords: Tradition; Bursa; Marriage; Chicken Fetching Game; Shamanism.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Sözlü Kaynaklar:
KK-1: Kıymet Yakut, 1949. Ev Hanımı. Kayapınar Köyünden, 15 Ağustos 2022.
KK-2: Gülsüm Yakut, 1995, Önlisans, Özel sektör, İnegöl merkez, 17 Ağustos 2022.
KK-3: Gülçin Yakut, Önlisans, Özel sektör, İnegöl merkez, 17 Ağustos 2022.
KK-4: Seda Yakut, 1999, Lisans, Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni, İnegöl merkez, 15 Ağustos 2022.
KK-5: Hülya Şen, 1980, Ev Hanımı, Sarıpınar Köyünden, 19 Ağustos 2022.

Yazılı Kaynaklar:
Aça, Mehmet. (2018). “Köken Mitleri Evlilik Kurumunun Ortaya Çıkışını Nasıl Açıklıyordu?” Motif Akademi Halkbilimi Dergisi. 11(21) S. 1-14.
Aça, Mustafa vd. (2017). “Halk Bilimi El Kitabı”. İstanbul: Motif Vakfı Yayınları.
And, Metin. (1983). Anadolu Halk Dansları ve Halk Tiyatrosunun Özellikle Hayvan Benzetmeceleri Bakımından Asya Kökenleri” 2. Milletlerarası Türk Folklor Kongresi Bildirileri, 3. Cilt, Ankara: Gazi Üniversitesi Başın Yayın Yüksekokulu Basımevi. Ş. 31-50.
And, Metin. (2012). Oyun ve Bügü. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Ataman, Sadi Yaver. (1992). Eski Türk Düğünleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Çetin, Cengiz. (2008). Türk Düğün Gelenekleri ve Kutsal Evlilik Ritüeli. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi. (48)2 Ş.111-126.
Durkheim, Emile. (2005). Dini Hayatın İlkel Biçimleri. Çev. Fuat Aydın. İstanbul: Ataç Yayınları.
Erol Çalışkan, Şerife Seher. (2018). “An Example To Theatrıcal Vıllage Plays From The Bolu Regıon: Hasan Play”. FILKO-Third International Scientific Conference, 26-27 Nisan-Stip, s. 195-201.
Erol Çalışkan, Şerife Seher. (2019). “Bartın’da Düğün Geleneklerinin Dünü ve Bugünü”. Teke- Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 8(1), s. 413-445.
Erol Çalışkan, Şerife Seher; Oral, Şerife. (2016). “Safranbolu’da Evlilik Âdetleri”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), s. 227-240.
Gerek, Zinnur. (2014). Eski Türk İnançlarının Erzurum Tavuk ve Turna Barındaki İzleri. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi. 32, s. 99-112.
Güven, Merdan. (2013). Türk Halk Oyunlarının Şamani Kökleri. Erzurum: Fenomen Yayınları.
Kabak, Turgay. (2023). Bir Kültür Taşıyıcısı Birey Olarak İmdat Sancar ve Bayburt Sağdıç Düğünleri. Palimpsest International Journal for Linguistic, Literary and Cultural Research. 8(16). s. 117-127.
Örnek, Sedat Veyis. (1971). İlkellerde Din, Büyü, Sanat, Efsane. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
Örnek, Sedat Veyis, (1971) Türk Halk İnançları, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Örnek, Sedat Veyis. (1977). Anadolu Folkloru. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Özdemir, Mehmet. (2018). “Selam ile Düğün Çağırma Geleneğinden Davetiye Kültürüne Kültürel Ekonomik Bir İnceleme” 9. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri. s. 241- 261. Ankara.
Roux, Jean Paul. (2021). “Türklerin ve Moğolların Eski Dini”. Çev. Aykut Kazancıgil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
Tezcan, Mahmut. (2000). “Türk Ailesi Antropolojisi”. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Published
2025-07-01
How to Cite
Nur Ünal, Özge. (2025). A WEDDİNG RİTUAL WİTH TRACES OF SHAMANİSM AND THE OLD TURKİSH BELİEF SYSTEM: CHİCKEN FETCHİNG GAME. PALIMPSEST / ПАЛИМПСЕСТ, 10(19), 169-178. Retrieved from https://js.ugd.edu.mk/index.php/PAL/article/view/7455
Section
КУЛТУРА/ CULTURE