Мултиапликативната примена на музиката во воспитно-образовниот третман на децата
Abstract
Заложбата за примарно, суштинско значење во процесот на образованието, во оформувањето на човековиот карактер и неговите мисловни способности е стара колку што е стара и западната култура. Историчарите кои ја истражуваат и проучуваат музиката знаат дека и Платоновите учења за етосот расправаат за систематско музичко влијание врз човековата душа. Но, расправаат и за суштинскиот елемент за изградбана државата - музиката. Во поновото време, пак, познатите филозофи В.Гете и Ј. Х. Песталоци биле истакнати заговорници за продуховеното одгледување на човекот. И двајцата ја истакнуваат песната и музиката како важни чинители и оплеменувачи на човековиот карактер, но и како стимулатори кои можат да се користат во процесот на образованието. Ова особено кај децата во развој, кога музиката може да се аплицира врз секој училиштен предмет и на тој начин да се постигнат одредени предвидени резултати.
References
Bernar, P. (2007). Muzika kao duhovna staza. Beograd: Esotheria.
Bjerkvol, J.-R. (2005). Nadahnuto biće. Beograd: Plato.
Green, B., & Gallwey, T., W. (1987). The inner game of music. London: Pan Books.
Radoš, K. M. (1996). Psihologija muzike. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva.
Radoš, K. M. (1998). Psihologija muzickih sposobnosti. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva.
Voglar, M. (1997). Kako muziku približiti deci. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva.
Trnavac, N., & Đorđević, J. (1998). Pedagogija. Beograd: Naučna knjiga komerc.
