Мултиапликативната примена на музиката во воспитно-образовниот третман на децата

Abstract

Заложбата за примарно, суштинско значење во процесот на образованието, во оформувањето на човековиот карактер и неговите мисловни способности е стара колку што е стара и западната култура. Историчарите кои ја истражуваат и проучуваат музиката знаат дека и Платоновите учења за етосот расправаат за систематско музичко влијание врз човековата душа. Но, расправаат и за суштинскиот елемент за изградбана државата - музиката. Во поновото време, пак, познатите филозофи В.Гете и Ј. Х. Песталоци биле истакнати заговорници за продуховеното одгледување на човекот. И двајцата ја истакнуваат песната и музиката како важни чинители и оплеменувачи на човековиот карактер, но и како стимулатори кои можат да се користат во процесот на образованието. Ова особено кај децата во развој, кога музиката може да се аплицира врз секој училиштен предмет и на тој начин да се постигнат одредени предвидени резултати.