THE EDUCATIONAL INSTITUTIONS AND THE IMPORTANCE OF FAMILY FOR THE SOCIETY THAT THINKS, AND PRODUCES SOLUTIONS
Abstract
While determining the educational goals of our children during the school period, it is not possible to think of the child alone, the child is a whole with its family. As an educator, if we aim for successful school education, we have to create goals that involve parents, include family education and give it importance. To participate in pre-school education, parents should be informed about the program by the school which should be provided in written form. To provide a beneficial education, first, it is necessary to establish positive communication with the families. Positive communication with families does not happen all at once but can take place at different times in each family. Informing parents through family support programs, providing new skills and counseling for their problems improves the relationship dynamics within the family, and accelerates the development of the child. Pre-school education, is an educational process which is planned and programmed. If the education is aimed to continue at home, while preparing the pre-school education program, not only the child but the family should be considered within the program as well. For this reason, it was stated that ensuring school-family cooperation is important in terms of developing desired behaviors of the child. To ensure the continued active participation of families in planning and practice, it was also emphasized that families should be constantly informed about what is being done at school.
Keywords: preschool, school, family involvement, education.
Downloads
References
Ensari, Hoşcan ve R. Zenbat. (1999). Yönetim Stillerinin Ailenin Okulöncesi Eğitim Programlarına Katılım Üzerindeki Etkileri”. Marmara Üniversitesi Anaokulu / Anasınıfı Öğretmeni El Kitabı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Eryorulmaz, Ani. (1993). Kurumsal Okulöncesi Eğitimde Ailenin Rolü. 9. İstanbul: Ya-Pa Okulöncesi Eğitimi Yaygınlaştırma Semineri.
Oğuzkan, Şükran ve G. Oral. (1997). Okulöncesi Eğitimi. İstanbul: M.E.B. Yayınları.
Oktay, Ayla. (1993). Okul Ortamı ve Veli Öğretmen İlişkisinin Okul Başarısına Etkisi. Yaşadıkça Eğitim. Sayı: 30, s:15-16.
Oktay, Ayla ve Özgül Polat Unutkan (2003). Aile Katılımı, Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Ömeroğlu, E., Dere Hale ve Diğerleri. (2003). Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Mopa Kültür Yayınları.
Seçkin, Nezahat ve G. Koç. (1997). Okulöncesi Eğitimde Okul Aile İşbirliği, Yaşadıkça Eğitim. Sayı: 51, s. 5-10.
Büyükkaragöz, Savaş. (1997). Program Geliştirme: Kaynak Metinler. Konya: Öz Eğ Bas.Y. D.
Çakmak M. (2001). Etkili Öğretimde Öğretmenin Rolü. Çağdaş Eğitim Dergisi, Yıl:26, Sayı: 274:22-28.
Dewey, John. (1921). Demokrasi ve Eğitim. (Çev: Salih Otaran). İstanbul: Başarı Yayıncılık.
Fatma Varış. (1988). Eğitimde Program Geliştirme-Teori ve Teknikler. 4.baskı, Ankara: AÜEBF. Y.
Fatma Varış. (1991). Programlara İlişkin Temel Kavram ve Tanımlar. Eğitim Bilimlerinde Çağdaş Gelişmeler. Eskişehir: A.Ü. Açık Öğretim Fak. Yay.
Küçükahmet, Leyla. (1997). Eğitim Programları ve Öğretim "Öğretim İlke ve Yöntemleri. (Genişletilmiş 8. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Küçükahmet, Leyla. (2000). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.
Oktay, Ayla (2001). 21. Yüzyılda Yeni Eğilimler ve Eğitim. 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi. İstanbul: Sedar Yayıncılık.
Önder, A. (2000). Yaşayarak Öğrenme İçin Eğitici Drama. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Özdemir, Servet. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. 5. Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Özden, Yüksel. (2000). Eğitimde Dönüşüm, Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem Y.
Saban, A.. (2000). Öğrenme ve Öğretme Süreci (Yeni Teori ve Yaklaşımlar). Ankara: Nobel Yayıncılık.
San, İ. (1996). Yaratıcılığı Geliştiren Bir Yöntem ve Yaratıcı Bireyi Yetiştiren Bir Disiplin: Eğitsel Drama. Yeni Türkiye Dergisi, Eğitim Özel Sayısı.
