Разграничување на поимите преведување и толкување

  • Dragana Kuzmanovska
  • Darinka Veselinova
  • Biljana Petkovska

Abstract

Јазикот е средство за комуникација меѓу луѓето и служи за размена на податоци, мислења и идеи, без разлика дали се пренесува директно од човек на човек или индиректно преку медиумите. Таквата комуникација може да се одвива непречено, доколку станува збор за комуникација меѓу говорители на ист јазик, или со потешкотии, кога станува збор за говорители на различни јазици меѓу кои на посреден или непосреден начин се пренесуваат елементи од едниот систем на другиот. Пренесувањето на елементите доведува до системски промени кои можат да бидат конвергентни, што подразбира „одреден степен на два одвоени система“. Таквиот процес на пренесување на елементите од еден до друг систем се нарекува преведување. Преведувањето е корисна работа, затоа што им дозволува на луѓето да се разбираат меѓу себе иако не ги познаваат јазиците на другите луѓе. Луѓето отсекогаш стапувале во контакт едни со други, но денешните средства за комуникација (било обичните, било информациските патишта) наметнуваат потреба од речиси секојдневно општење со луѓе кои зборуваат други јазици што не можело ни да се замисли пред еден век, на пример. Оттука произлегува и потребата од изучување на повеќе странски јазици, како произведување на повеќе кадри од областа на преведувачи/ толкувачи. Токму оваа диференцијација на преведувач и толкувач е предмет на овој труд.

References

Gerzymisch-Arbogast, H.(1994): Übersetzungswissenschaftliches Propädeutikum. Tübingen/Basel: Francke.

Hörmann, H.(1981): Einführung in die Psycholinguistik. Darmstadt: Wiss.

Buchgesellschaft.Kautz, U.(2002): Handbuch Didaktik des Übersetzens und Dolmetschens.München: Iudicium.

Kirchhoff, H. (1977): Die Grundformen der Translation. In: Bender, K.H./ Berger, K./Wandruszka, M. (Hrsg.): Imago Linguae. Beiträge zu Sprache,

Deutung und Übersetzen. Festschrift zum 60. Geburtstag von Fritz Päpcke. München: Fink, 279-287.

Коцева Д., (2010): „Теорија на преведувањето“. Зборник наФилолошки факултет при Универзитетот „Гоце Делчев“, Штип, Вол.1:171-179.

Nord, Ch.(1993): Einführung in das funktionale Übersetzen. Am Beispiel von Titeln und Überschriften. Tübingen und Basel: Francke.

Nord, Ch.(1991): Textanalyse und Übersetzen. Theoretische Grundlagen, Methode und didaktische Anwendung einer übersetzungrelevanten

Textanalyse. Heidelberg: Groos.

Päpcke, F. (1994): Textverstehen-Textübersetzen-Übersetzungskritik. In: Snell-Hornby, M. (Hrsg.): Übersetzungswissenschaft - Eine neue Orientierung. Zur Integrierung von Theorie und Praxis. Tübingen/Basel:

Francke, 106-132

Raiß, K/Vermeer,H.J.(1991): Grundlegung einer allgemeinen Translationstheorie Tübingen: Niemeyer.

Seleskovtch, D. (1991): Zur Theorie des Dolmetschens. In: Kapp, V. (Hrsg.):Übersetzer und Dolmetscher. Theoretische Grundlagen, Ausbildung, Berufspraxis. Tübingen: Francke, 37-49

Schmitt, P.A.(1999): Translation und Technik. Tübingen: Stauffenburg.

Willett, R.: Die Ausbildung zum Konferenzdolmetscher. In: Kapp, V. (Hrsg.): Übersetzer und Dolmetscher. Theoretische Grundlagen, Ausbildung, Berufspraxis. Tübingen: Francke 1991, 87-109.

Published
2013-04-12