ОБРАЗОВАНИЕ ПО КЕМБРИЏ – поблиску или подалеку од учениците?

Abstract

Од кога постои училиштето беше и остана предмет на многу студии и се чини дека
фундаментално прашање во овие студии е - Како да се уреди училиштето? Во потрагата
по одговор на прашањето за најдобро уредување на училиштата во содржинска и
организациска смисла нужно вклучува и барање на одговор на поставеното прашањето:
Што е тоа човек? Човек (ученик) е сложено суштество, и тоа не е само суштество на
култура (Homo culturalis), (Homo faber) суштество кое твори, суштество кое мисли
(Homo sapiens), суштество кое учи (educator - educans), туку сите тие заедно се со
потенцијал за уште нешто. Сведувајќи го човекот на една или повеќе димензии, од
образованието се очекува да се создаде употреблив производ. За повеќето училишта е
карактеристично учениците да ги гледаат како Homo sapiens и нивната „мисловност”
се мери со количинатана меморирани, односно репродуцирани информации. Во
согласност со таквото сфаќање, ефикасноста на училиштето се мери со „когнитивно
постигнување“со помош на тестови. Поради ова училишните реформи многу често се
движат од една крајност до друга (од „реформска шминка која значи “повеќе од истото“,
кон “психо-социјални прашања“) при што постојано го губат од вид комплетниот човек.