КОМУНИКАЦИСКИ КОМПЕТЕНЦИИ НА ПЕДАГОГОТ
Keywords:
комуникациски компетенции, педагог, наставници, емпатија, мотивација, интеракција.Abstract
Комуникациските компетенции на педагогот претставуваат суштински елемент за успешно реализирање на воспитно-образовниот процес. Овој труд ги истражува теоретските основи на комуникацијата, нејзините видови, структура и функции во педагошкиот контекст. Посебно внимание се посветува на улогата на емпатијата, мотивацијата и интеракцијата како клучни фактори за ефективна комуникација. Преку емпириско истражување спроведено во основно училиште, се анализираат перцепциите на наставниците за комуникацијата со педагогот и се укажува на потребите за понатамошно унапредување на оваа соработка. Трудот нуди практични препораки за развој на комуникациските компетенции кај педагозите и наставниците.
Downloads
References
Canter, L. (2005). Assertive Discipline: Positive Behavior Management for Today’s Classroom, Solution Tree.Đinić, E. (1978). Nauka o komuniciranju. Beograd: Savremena administracija.
ЕУ платформа за наставничка едукација. (2021). Компетенции за 21-от век – Комуникација, Критичко размислување, Креативност. Брисел.Garber, P. R. (2008). 50 Communications Activities, Icebreakers, and Exercises. HRD Press, Inc.
Goleman, D. (2006). Social Intelligence: The New Science of Human Relationships. Bantam.
Крстевска, Е. (2018). Педагошка комуникација во современото училиште. Скопје: Филозофски факултет.
Мирасчиева, С. (2007). Комуникацијата меѓу наставникот и ученикот во основното училиште. Штип: Педагошки факултет „Гоце Делчев“.
Мирасчиева, С. (2022). Педагошка комуникација. Штип: Универзитет „Гоце Делчев“. Достапнa на:https://elib.ugd.edu.mk/pdf/pdf_ss9s/6c6a75626f6d69722e313432323530ju.pdf
Министерство за образование и наука (МОН). (2022). Стратегија за инклузивно образование2022–2026. Скопје.
Мултикултурно образование: Концепти и методи – Прирачник, Тетово,(2018). Достапно на: https://cbcloja.org.mk/wp-content/uploads/2019/02/Multikulturno-Obrazovanie-MKD-.pdf
Петров, С. (2014). „Комуникација во образованието – предизвици и можности“. Педагошки зборник, бр. 7.
Рот, Н. (1982). Знакови и значења. Београд: НОЛИТ.
Shannon, C. E., & Weaver, W. (1949). The Mathematical Theory of Communication. Urbana: University of Illinois Press.
Watzlawick, P., Bavelas, J. B., & Jackson, D. D. (1967). Pragmatics of Human Communication. New York: W. W. Norton & Company.
Шушниќ, Ѓ. (1971). Отпори критичком мишљењу. Београд: Савремена администрација.
