Невербалната комуникација како транскултурна категорија
Abstract
Невербалните и паралингвалните средства, какопридружни елементи на секоја вербална комуникација се културолошкиусловени. Од културолошката заднина зависи начинот на кој им сеобраќаме на луѓето, начинот на кој се поздравуваме, дали додека зборувамеги гледаме соговорниците во очи, како ја менуваме интонацијата, како гисоопштуваме мислите и сл. Во овој труд ќе наведеме само неколку одмноштвото културни специфики во поглед на невербалните средства како:начин на поздравување, личен простор и физички контакт, насмевка, иво поглед на паралингвалните средства како: дикција, брзина, јачина, тон,звук, интонација при зборувањето.References
Adrian Holliday, M. H. (2004). Intercutlrual Communication. London and New York: Routledge Taylor & Francis group.
CRIT, g. C.(2003).Claves para la comunicación intercultural. Castelló:Universitat Haume I.
House, Juliane (2004): Zwischen Sprachen und Kulturen. In: Albrecht, Jörn/Gerzymisch-Arbogast, Heidrun/ Rothfuß-Bastian, Dorothee (Hrsg.): Übersetzung- Translation- Traduction. Neue Forschungsfragen in der
Diskussion. Tübingen: Narr. 107-125
Larry A. Samovar, R. E. (2009). Communication between cultures. Boston, MA: Wadsworth.
Maletzke, Gerhard (1996): Interkulturelle Kommunikation. Zur Interaktion zwischen Menschen verschiedener Kulturen. Opladen: VS.
Reiß, Katharina/ Vermeer, Hans J. (1984): Grundlegung einer allgemeinen Translationstheorie. Tübingen: Niemeyer.
Ron Scollon, S. W. (2001). Intercultural Communication. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishers Inc.
Ting-Toomey, S. (1999). Communicating Across Cultures. New York and London: The Guilford Press.
Vermeer, Hans J.: Übersetzen als kultureller Transfer. In: Snell-Hornby, Mary (Hrsg.)(1994): Übersetzungswissenschaft. Eine Neuorientierung. München: Francke. 30-53
